Το Συμβούλιο της ΕΕ προχώρησε στις 2 Δεκεμβρίου σε μεταρρύθμιση των δικαιωμάτων των επιβατών σιδηροδρομικών μεταφορών.
Σύμφωνα με το δελτίο τύπου του Συμβουλίου οι επικαιροποιημένοι κανόνες θα βελτιώσουν τα δικαιώματα των επιβατών, ιδίως των ατόμων με αναπηρία ή μειωμένη κινητικότητα, θα διασφαλίσουν πιο ομοιόμορφη εφαρμογή των κανόνων και θα βελτιώσουν την παροχή πληροφοριών.
Mε την εφαρμογή τους προωθείται επίσης, η χρήση των «ενιαίων εισιτηρίων», που καλύπτουν τις διαδοχικές σιδηροδρομικές υπηρεσίες μίας ή περισσότερων εταιριών.
Δείτε επίσης: To δίκαιο για τα δικαιώματα των επιβατών στην ΕΕ
Ορισμένες σημαντικές τροποποιήσεις αναφέρονται πιο κάτω:
- Τα δικαιώματα των επιβατών θα πρέπει να αναφέρονται περιληπτικά στο εισιτήριο· εάν αυτό δεν είναι εφικτό, ο επιβάτης πρέπει να ενημερώνεται με άλλα μέσα.
- Μια ρήτρα ανωτέρας βίας για τις σιδηροδρομικές υπηρεσίες θα παράσχει νομική σαφήνεια και θα δημιουργήσει πιο ισότιμους όρους ανταγωνισμού σε σχέση με άλλους τρόπους μεταφοράς, για τους οποίους υπάρχουν ήδη τέτοιες ρήτρες. Οι σιδηροδρομικές επιχειρήσεις δεν θα υποχρεούνται να καταβάλλουν αποζημίωση για καθυστερήσεις ή ματαιώσεις σε περιστάσεις που δεν θα μπορούσαν να είχαν αποφύγει, όπως ακραίες καιρικές συνθήκες, μεγάλες φυσικές καταστροφές ή παρουσία ανθρώπων στην τροχιά. Οι απεργίες των σιδηροδρομικών υπαλλήλων δεν θα καλύπτονται από την εν λόγω εξαίρεση.
- Οι επιβάτες θα ενημερώνονται πιο εύκολα σχετικά με τα ενιαία εισιτήρια. Εάν το ταξίδι περιλαμβάνει ανταποκρίσεις, ο πωλητής πρέπει να ενημερώνει τον επιβάτη πριν από την αγορά αν τα εισιτήρια συνιστούν ενιαίο εισιτήριο. Το κείμενο αποσαφηνίζει επίσης τις αρμοδιότητες και τις ευθύνες των σιδηροδρομικών επιχειρήσεων και των πωλητών εισιτηρίων σε περιπτώσεις όπου τα εισιτήρια αγοράζονται στο πλαίσιο ενιαίας συναλλαγής.
- Λεπτομερέστερες διατάξεις για τα ποδήλατα αποσκοπούν στην αποσαφήνιση και τη διευκόλυνση της μεταφοράς τους επί των αμαξοστοιχιών.
Ο αναθεωρημένος κανονισμός θα τεθεί σε εφαρμογή δύο έτη μετά την έναρξη ισχύος του. Με δεδομένο ότι η πρόταση προβλέπει ελάχιστο επίπεδο προστασίας, τα κράτη μέλη είναι ελεύθερα να θεσπίζουν αυστηρότερους κανόνες για την προστασία των δικαιωμάτων των επιβατών.